Pobyt taki mógłby trwać do roku, z możliwością przedłużenia do 2 lat, pod warunkiem, że podróżny nie zamierza pozostawać dłużej niż 90 dni w czasie każdego ze 180 dniowych okresów na terytorium tego samego kraju. Trudności wynikające z braku takich wiz odczuwają szczególnie artyści odbywający swoje tury w Unii.
Studenci, naukowcy, pracownicy kultury, emeryci, biznesmeni, usługodawcy, a także inni turyści mogą chcieć przebywać dłużej niż 90 dni w strefie Schengen. Nie ma jednak żadnej wizy „Schengen” ani innego formalnego rozwiązania na szczeblu UE, które umożliwia legalny pobyt takich turystów na terenie strefy. Brak takiego rozwiązania prowadzi do utraty potencjalnych turystów i w konsekwencji do strat ekonomicznych.
Luka prawna między układem Schengen a krajowymi przepisami wizowymi powoduje, że tacy turyści opuszczają strefę ostatniego dnia ich 90 dniowego pobytu i oczekują poza terytorium UE 90 dni zanim będą mogli zgodnie z prawem Unii wrócić.Taka sytuacja nie jest uzasadniona troską o bezpieczeństwo krajów członkowskich i nie służy ich ekonomicznym, kulturalnym i oświatowym interesom. Przeprowadzone zostały badania (Impact Assessment) wpływu wprowadzenia takich zmian Kodu Wizowego Unii. Wyniki tych badań wskazują, że z nowej touring visa skorzystałoby 60 do 120 tysięcy podróżnych. Ten typ turystów charakteryzuje się wysokim poziomem wydatków. Można więc oczekiwać istotnych korzyści dla krajów członkowskich, zwłaszcza, biorąc pod uwagę znaczną długość ich pobytu.
Przewidywane wpływy stąd wynikające ocenia się na 500 milionów do miliarda euro rocznie.
Powyższa propozycja została w zasadzie pozytywnie przyjęta przez członków Komisji. Wyrażono także pewne wątpliwości dotyczące, między innymi, przewidywanej liczby potencjalnych turystów, trudności z kontrolą czasu pobytu i posiadanych środków niezbędnych do pokrycia kosztów ich pobytu w krajach Unii. Dlatego też należy zwrócić uwagę przy wprowadzaniu touring visa na takie sprawy jak stały monitoring i bieżące oceny implementacji nowych przepisów, ścisłą współpracę Komisji, konsulatów i innych zaangażowanych instytucji a także integrację zasad nowej wizy z Kodeksem Wizowym Unii.